Roberto Marcolin is a High School teacher near Milan, Italy. He’s been doing some very interesting things with StoryWeaver both inside the classroom and out! Read on to find out more.

“I’m a teacher in a high school near Milan, Italy and I'm in charge of the school library. Our school recently participated in Libriamoci a Ministry of Education project to promote reading aloud. Many different classes in the school took part, with some students reading out loud stories from StoryWeaver in English. At the end of January, we took part in Piazze Solidali (Solidarity Squares), an event held in the public library of our city. At the event some of my students read StoryWeaver stories in six different languages: Albanian, Romanian, Arabic, Spanish, French and of course Italian."

A class from Roberto's school is participating in Etwinning a European project,  students from the Czech Republic, Spain and Sweden. "Through this project they will translate books from English to their mother tongue on StoryWeaver.  You can find the first seven stories translated to Italian on StoryWeaver." 

Students read aloud stories from StoryWeaver at the Libriamoci event held in October, 2017. 

Roberto has also made an audio version of ‘Ghum Ghum Gharial’s Glorious Adventure’ in Italian with Canoprof an open source software created by the French education ministry.

“Framapad is an open source software for collaborative writing which I used when preparing for the Piazza solidale event. I made some recordings of stories like this one and I hope to do others. I think they could be used to promote reading amongst students.”

Roberto has a few other ideas on how he would like to use StoryWeaver. “In 2018,  I would like to organize a collaborative translation of some stories of StoryWeaver involving other teachers and students. The translators could meet in a place at school like the library and collaboratively translate some stories together. I would also like to create free digital libraries using StoryWeaver stories as my French colleague Cyrille Largillier has already done here.”

We look forward to hearing more from Roberto and his students this year!

If you are using stories in your classroom or library and would like to share it with our community, write to us at [email protected] and we’ll feature you on our blog!

Be the first to comment.

---

Pratham Books' in-house editor, Hema D Khurshapur, writes exclusively about translations and how they end up giving the feel of the original story, if given a fresh approach. In this blog post, she writes about C.P. Ravikumar's translation of Ming-Ming, Fat Little Bear’s translation into Kannada and the psychology behind laughter. 

---

ಮನುಷ್ಯರ ಮಕ್ಕಳಿಗಷ್ಟೇ ತುಂಟತನ ಸೀಮಿತವೇ? ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಮಕ್ಕಳೂ ತುಂಟತನ ಮಾಡಬಹುದಲ್ಲವೇ? ಅದ ರಲ್ಲೂ ಮುದ್ದಿಗೆ ಹೆಸರಾದ ಕರಡಿ ಮರಿಗಳು ತುಂಟತನ ಮಾಡಿದರೆ ಹೇಗಿರುತ್ತದೆ. ಅದೇ ಈ ಪದ್ಯದಲ್ಲಿ ಮೂಡಿ ಬಂದಿರುವುದು. ಕೂದಲಿಗೆ ಉದಾಹರಣೆ ಕೊಡುವಾಗ ನಾವೆಲ್ಲ ಒಂದಲ್ಲ ಒಂದು ಸಲ ಬಳಸಿರುವ ವಾಕ್ಯ, ಅಲ್ಲಿ ನೋಡು ಅವನ ಅಥವಾ ಅವಳ ಕೂದಲು ಕರಡಿ ಕೂದಲಂತೆ ಎನ್ನುವುದು. 

Illustrations from the book, Ming-Ming, Fat Little Bear, by Vishnu M Nair

ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಕರಡಿ ಮತ್ತು ಕರಡಿ ಮರಿ ಕುರಿತಾಗಿ ಬಹುತೇಕ ಮಕ್ಕಳು ಕೇಳಿರಬಹುದಾದ ಒಂದು ಕವನ, ಒಂದು ಕತೆ ಇದೆ. ಕವನ ಅಂದ್ರೆ ಅದು ಬೇಂದ್ರೆಯವರ ‘ಕರಡಿ ಕುಣಿತ’, ಕತೆ ‘ಜಾಂಬವಂತ’ ಕರಡಿಯ ಕತೆ. ‘ಕರಡಿ ಕುಣಿತ’ ಕವನ ಕರಡಿ ಆಡಿಸುವವನಿಂದ ಶುರುವಾಗಿ, ಮಕ್ಕಳು ಕರಡಿಯನ್ನು ಮುಟ್ಟಿ ನೋಡುವ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆ ಮುಗಿದು, ಕರಡಿಯ ಕೂದೆಲೆಳೆ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ದೃಷ್ಟಿಯಾಗದಂತೆ ತಡೆಯುತ್ತದೆ ಎನ್ನುವ ನಂಬಿಕಯೊಂದಿಗೆ ಮುಗಿಯುತ್ತದೆ. ‘ಜಾಂಬವಂತ’ ಕರಡಿಯ ಕತೆಯಲ್ಲಿ ಬರುವ ಕರಡಿ ಮಾತ್ರ ಜೇನು, ಹಲಸಿನ ಹಣ್ಣು ತಿನ್ನುವ ಮುದ್ದು, ಮುದ್ದು ಪ್ರಾಣಿಯಾಗಿ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಸೆಳೆಯುತ್ತದೆ. 

ಆದರೆ ಈ ಮಿಂಗ್ ಮಿಂಗ್ ಎಂಬ ಕರಡಿ ಮರಿ, ಇನ್ನೂ ಮುದ್ದು ಮುದ್ದು. ಒಂದು ದಿನ ಬೆಳಗಾಗಿ ಎದ್ದು ನೋಡಿದರೆ ಮರಿಯ ತಲೆಯ, ಮೈಮೇಲಿನ ಕೂದಲೆಲ್ಲ ನೆಟ್ಟಗೆ ನಿಂತಿವೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಏನು ಮಾಡಬೇಕೋ ತೋಚುತ್ತಿಲ್ಲ. ಯಥಾ ಪ್ರಕಾರ ಅಪ್ಪ-ಅಮ್ಮ, ಅಣ್ಣ-ಅಕ್ಕ, ದೊಡ್ಡಪ್ಪ-ಚಿಕ್ಕಪ್ಪ ಎಲ್ಲರೂ ಒಂದೊಂದು ಸಲಹೆ ಕೊಡುವವರೇ. ಎಲ್ಲರ ಮಾತು ಕೇಳಿ ತಲೆ ಚಿಟ್ಟು ಹಿಡಿದು ಮಲಗುವ ಕರಡಿ ಮರಿಯ ಕೂದಲು ಮತ್ತೊಂದು ಬೆಳಗ್ಗೆ ಎದ್ದು ನೋಡುತ್ತಲೇ ಮೊದಲಿನಂತಾಗಿ ಬಿಟ್ಟಿರುತ್ತದೆ. 

ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ನಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲವೂ ಸರಿ ಎನ್ನಿಸಿಯೇಬಹುದಾದ ಅಥವಾ ಹಾಗೆಂದು ನಾವು ಭಾವಿಸುವ ವಾಕ್ಯ ರಚನೆಗಳನ್ನು ಕನ್ನಡಕ್ಕೆ ತರುವಾಗ ಎದುರಾಗುವ ಸಮಸ್ಯೆಗಳು ಒಂದೆರಡೆಲ್ಲ. ಅದು ಅನುವಾದ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿ ಕೊಂಡವರಿಗೆಲ್ಲ ಗೊತ್ತಿರುವ ವಿಷಯ. ಈ ಕವನವನ್ನು ಕೂಡ ಇಂಗ್ಲಿಷಿನಲ್ಲಿ ಓದುವಾಗ ಚೆಂದ ಎನಿಸುವ ಪ್ರಾಸಗಳನ್ನು ಕನ್ನಡಕ್ಕೆ ತರುವುದು ನಿಜಕ್ಕೂ ಸ್ವಲ್ಪ ಕಷ್ಟದ ಕೆಲಸ. ಕವನ ವನ್ನು ಟ್ರಾನ್ಸ್ ಫಾರ್ಮ್ ಮಾಡದೇ ಅನುವಾದದಲ್ಲಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಮಟ್ಟಿನ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ವಹಿಸಿ ಒಂದೆರೆಡು ವಾಕ್ಯ, ಒಂದೆರೆಡು ಸಾಲುಗಳನ್ನು ಸೇರಿಸುವ ಮೂಲಕ ಕವನವನ್ನ ಕನ್ನಡದ್ದೇ ಆಗಿಸಿದ್ದು ಅನುವಾದದ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಒಳ್ಳೆಯ ಪ್ರಯತ್ನ. ಓದುತ್ತಿದ್ದರೆ ನಗುವನ್ನು ತಡೆಯಲು ಆಗದ ಕೆಲಸ. ಇಂತಹ ಒಳ್ಳೆ ಪ್ರಯತ್ನಕ್ಕಾಗಿ ಅನುವಾದಕ ಸಿ.ಪಿ.ರವಿಕುಮಾರ್‌ ಅವರಿಗೆ ಅಭಿನಂದನೆಗಳು.

ಬರೀ ಮಿಂಗ್ ಮಿಂಗ್ ಎಂಬ ಮುದ್ದು ಕರಡಿ ಮರಿ ಪದ್ಯ ಕನ್ನಡಕ್ಕೆ ಅನುವಾದಗೊಂಡ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆ ಚೆಂದವಾದದ್ದು ಅಂತ ಓದಿದರೆ ಸಾಕೇ... ಓದುವಾಗ ಬರುವ ನಗು, ಹುಟ್ಟುವುದು ಹೇಗೆ ಎನ್ನುವುದರ ಬಗ್ಗೆಯೂ ಒಂದು ಕುತೂಹಲವಾದ ವಿಷಯವಿದೆ. 

Illustrations from the book, Ming-Ming, Fat Little Bear, by Vishnu M Nair

ನಗು ಹುಟ್ಟುವುದು ಹೇಗೆ?

ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಉತ್ತರ ತುಂಬಾ ಸರಳ. ಒಬ್ಬ ಹಾಸ್ಯನಟನನ್ನು ನೋಡಿದರೆ ಸಾಕು, ನಮಗೆ ತಿಳಿಯುತ್ತದೆ! ಆದರೆ ನಗೆ ಸಂಕೀರ್ಣ ವಿಷಯ. ನಾವು ಸಹಜವಾಗಿ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಸುತ್ತೇವೆ. ನಗು ಮನುಷ್ಯರ ನಡುವೆ ಮಾತ್ರ ಕಂಡು ಬರುತ್ತದೆ. ಆದರೆ, ಮನಃಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರು ನಗುವಿನ ಬಗ್ಗೆ ಎರಡು ಮೂಲಭೂತ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳನ್ನು ಇನ್ನೂ ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಒಂದು, ಜನರನ್ನು ನಗುವಂತೆ ಮಾಡುವುದು ಯಾವುದು? ಎರಡು, ನಗುವಿನ ಉದ್ದೇಶವೇನು? ಜನರು ನಗುವಂತೆ ಮಾಡುವ ಅಂಶ ಯಾವುದು ಅಥವಾ ಜನ ಯಾವುದನ್ನು ತಮಾಷೆ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸುತ್ತಾರೆ ಎಂದು. ಉತ್ತರ ಹುಡುಕುತ್ತಾ, ಆಲೋಚಿಸುತ್ತಾ ಹೋದರೆ ನಾವು ಮನಃಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞ ಅಥವಾ ತತ್ವಜ್ಞಾನಿಗಳಾಗಿ ಬಿಡುತ್ತೇವೋ ಏನೋ?

ಜನರ ಕೆಲವು ಎಡವಟ್ಟು, ವ್ಯಕ್ತಿಯ ದೌರ್ಬಲ್ಯ ಅಥವಾ ಕುಂದು-ಕೊರತೆ, ಕಾಳಜಿಯ ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲೂ ಜನರು ನಗುತ್ತಾರೆ. ನಗುವಿನ ಬಗೆಗಿನ ಮತ್ತೊಂದು ವಿವರಣೆ ಎಂದರೆ, ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ನೋಡಿದ ಕೆಲವು ದೃಶ್ಯಗಳು ನಗು ಹುಟ್ಟಿಸುತ್ತವೆ. ಅವು ಸಹಜ ಸಂಗತಿಗಳೇ ಇರಬಹುದು ಅಥವಾ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು ಜತೆಗಿದ್ದಾಗ ಕಣ್ಣ ಮುಂದೆ ನಡೆಯುವ ವಿಷಯಗಳಿರಬಹುದು. ಎಲ್ಲ ರೀತಿಯ ನಗುವಿಗೂ ಈ ಸಿದ್ಧಾಂತ ಅನ್ವಯವಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಕಾಮಿಕ್ ನೋಡಿದಾಗ ಉಕ್ಕುವ ನಗುವೇ ಬೇರೆ, ವಿನೋದ ಸಾಹಿತ್ಯ ಅಥವಾ ಘಟನೆ ನೋಡಿದಾಗ ಉಂಟಾಗುವ ನಗುವೇ ಬೇರೆ. ದೈಹಿಕವಾಗಿ ನಗುವಿನ ಅಂಶವನ್ನು ನೋಡಿದರೆ, ನಗು ಒಳ್ಳೆಯದು. ಇದು ನಮ್ಮ ಶ್ವಾಸಕೋಶಕ್ಕೆ ಮತ್ತು ದೇಹಕ್ಕೆ ಬೇಕಾದ ಹೆಚ್ಚುವರಿ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಒದಗಿಸುತ್ತದೆ. ನಾವು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಹೆಚ್ಚು ನಗುವುದು ಒಂದು ಗುಂಪಿನಲ್ಲಿದ್ದಾಗ. ಈ ಸಿದ್ಧಾಂತದ ಪ್ರಕಾರ ಜನರ ನಗುವನ್ನು ನೋಡಿ ಅವರ ವರ್ತನೆಯ ಟಿಪ್ಪಣಿ ಮಾಡಬಹುದಂತೆ!!

---

Do leave your thoughts in the comments section below. You can also reach out to us through our social media channels: Facebook, Twitter and Instagram.

Be the first to comment.

---

Imagine if the language you speak to your friends, think your funniest thoughts in and dream your bravest dreams in, is hardly known in your own country, and might even reach an early death in two decades. To ward off this isolation acutely felt by Kora and Santali, tribal languages spoken in communities across West Bengal and Odisha, Suchana has been working towards their preservation with quiet determination fuelled by their love for literacy and a zeal for preserving adivasi languages.

Suchana, a 10 year old community group, works in Birbhum, W. Bengal towards the education of pre-school to class 10 children from Santal and Kora adivasi communities. Suchana knows that when education knocks at your door, it must come in a language that you understand. Entering a school room can be daunting for a child from an adivasi background as she or he is expected to know a state-language that they or their family have never learnt, or have been denied access to. Our education system is missing out on a huge cultural opportunity here by not being inclusive of more languages, and thus not reaching out to children who need education the most. This tragedy of education not benefitting children who are trying to break centuries-old shackles of being looked down upon as an adivasi is profound.

This is where Suchana steps in to ensure ‘Right to Education’. They have made it their mission to make sure that Kora and Santali are looked upon as legitimate, literacy-inducing languages, and that ‘adivasi school going kids’ can just be school going kids. They aim to sustain cultural identities and promote literacy among the tribal and underprivileged communities through their education programs. As far as they know, they are the first organization to have created children’s books, or in fact any books at all, in Kora.

One of their key educational initiatives, Mobile Library, was started in 2011 with children of 6 villages. Today, the library travels in two vehicles, covers 25 villages and has 1135 members. It consists of books that are written in multiple languages, especially in the tribal languages (Kora and Santali) that children can relate to and learn in. Children who have never held story books in their hands or understood their importance now have access to joyful reading material that’s related to their education and growth, along with creativity and imagination.

   

Kirsty Milward, Founder of Suchana, says, “In Santali and Kora – and other adivasi languages – there is no children’s literature at all. This is at least partly because until the current generation, most adivasi children did not go to school. Among the (still quite young) mothers of Suchana’s current adivasi students, for example, 80% never went to school at all. So where was the need for children’s books in those languages?”

We are proud of our association with Suchana. The organisation’s teacher-translators have been able to develop supplementary reading materials in Kora and Santali at a much faster and prominent way through StoryWeaver. Currently, 27 Kora books and 19 Santali, both in Bengali script are on StoryWeaver. Suchana has printed 10,000 copies of these books for their mobile library and are exploring loading e-books onto SD cards to disseminate stories on low cost mobile phones.

It’s a huge step for languages that were near obscurity and oblivion, to be suddenly sailing the digital waves and ready to be accessed by the whole world in the form of beautiful stories. Read these stories in Bengali script in the tribal languages of Kora and Santali.

---

 

comment (1)

---