Aindri is a communications designer specializing in narrative illustration and animation. She is one of the members of The Kadak Collective. She has illustrated two books for Pratham Books: Apu's Giant Earthquake by Sudeshna Shome Ghosh and Food Monster by Meenu Thomas. Both the stories are very to read, download, print and share on StoryWeaver. Aindri writes about how she created the distinctive textured illustrations for 'Food Monster'.

Meenu’s story Food Monster instantly reminded me of the potato and bhindi block printing classes I had in school. I felt the same approach and materials would go perfectly with her story.

When returning to that memory, I came across the technique of Gyotaku (gyo “fish” + taku “rubbing”) a traditional Japanese method of fish printing that originated in the mid-19th century as a way for fishermen to record the size and characteristics of their daily catches. So block printing with food was not just child’s play. Infact, before cameras, fishermen often recorded large or unusual specimens by making ink block reproductions of their catch. The Sumi ink which was used to take the impression would be easily washed away after recording the catch, so the fish was in perfect condition to be consumed. (You can read more about Gyotaku here and here.)

Video: Gyotaku by Naoki from YouTube

I scanned the images which I later layered and collaged with hand drawn illustrations.

Some of the shapes were easy to spot, like the circles and rings in the cross-section of peppers and cucumbers, some impressions especially of the herbs looked like tiny version of trees and some impressions like strawberries made seamless patterns on the page. Here are impressions of strawberry and corn:

A fairground favourite, the carousel, made with celery, lemon, basil, pepper & pepper seeds.

A panipuri stall near a tree: made with basil, corn, cucumber, celery and garam masala.

Aindri has generously shared a  library of the prints she created for our community to use.You can find them on Aindri's profile page (scroll down to see them all!)

You are most welcome to use them as you wish, do please tag us @pbstoryweaver and @aindri_c with your favourite food shape. Good luck!

 

Be the first to comment.

---

Unnati Institute for Social and Educational Change has been working in the district of Akola Akot and Telhara in the Vidarbha region of Maharashtra with children from the Korku tribal community since the last five years. They work towards the improvement of literacy skills of these children. Since the Korku language does not have a script, the organisation is developing resources using the Devanagari script to ensure that the children learn to read and write Korku. These resources include storybooks, songs, curriculum-related resources and reading material. It runs a programme on ‘Enhancing Language Skills of Children from Tribal Communities’ through education support classes with the objective of facilitating improvement in tribal children’s basic reading and writing with comprehension skills in Korku, their mother tongue and Marathi, which is a medium of instruction in schools. Tribal youth have taken the lead in translating Hindi and Marathi storybooks into Korku as part of this programme and children are excited and happy as they are getting to read stories in their own mother tongue. Sharad Prakash Suryawanshi, Program Manager Unnati ISEC shares the journey of building a Korku digital library.

                      

उन्नती संस्था गेल्या पाच वर्षापसून अकोला जिल्ह्यातील अकोट आणि तेल्हारा या तालुक्यातील कोरकू आदिवासी मुलांना वाचन लेखन यावं, याकरिता काम करीत आहे. कोरकू मुलांना वाचन लेखन यावे, याकरिता संस्था कोरकू भाषेत उपलब्ध नसलेले साहित्य देवनागरी लिपी वापरून विकसित करण्याचे काम करीत आहे, कारण कोरकू भाषेला लिपी नाहीये. त्यात गोष्टींचे पुस्तके, गाणे, वाचनपाठ, शैक्षणिक साहित्य असे निर्मिती करीत आहे.

त्याचच एक भाग म्हणून विविध प्रकाशनाचे गोष्टींचे पुस्तके भाषांतर, रुपांतर करून मुलांना वाचनास उपलब्ध करून देत आहोत. त्यांना त्यांच्या भाषेत पुस्तके मिळाल्याने ते सुद्धा आनंदाने वाचन करतात. हे पाहून खूप समाधान वाटत आहे. हे भाषांतर करण्याचे काम कोरकू आदिवासी युवक-युवती हेच करतात. त्याची प्रक्रिया ही पुढील प्रमाणे सांगता येईल.

टप्पा पहिला - पुस्तकांची निवड : उपलब्ध पुस्तकांपैकी पुस्तकात ग्रामीण भागाचे चित्र, मजकूर, आशय पाहतो. तसेच स्त्री-पुरुष समानता दर्शवणारे, मुलांच्या भावविश्वाला स्पर्श करणारी. अशा पुत्कांची निवड पूर्ण कार्यकर्ते करतात. 

टप्पा दुसरा - भाषांतर : निवडलेले पुस्तकाची प्रिंट काढली जाते, मग तीन कार्यकर्ते एकत्र बसतात, चर्चा करतात, आणि गोष्टीचे भाषांतर  सुरु होते. त्यांना काही शब्द समजत नाही, त्याचा अर्थ समजत नाही, त्यासाठी मग समन्वयकासोबत, शब्दकोश मध्ये पाहून चर्चा केली जाते. त्यानंतर जी गोष्ट भाषांतर केली, त्याची प्रिंट काढली जाते. आणि परत अजून भाषांतर बरोबर झाले का हे पहिले जाते, त्यावर चर्चा करून बदल केले जातात.  

टप्पा तिसरा - रुपांतर : जे पुस्तक भाषांतर केले, ते कार्यकर्ते घरी घेऊन जातात, आणि घरातील वरिष्ठांना, समुदायात लोकांना वाचून दाखवतात, त्यावर त्यांचे मत विचारात घेऊन, नोंद केली जाते. तसेच गावात ज्यांना लिहिता वाचता येतं, त्यांना मराठी आणि कोरकू भाषेतील पुस्तकांच्या प्रिंट वाचण्यास दिल्या जातात, त्यावरून त्यांच्या काही सूचना आल्या तर, त्या नोंदवून घेतल्या जातात. ही प्रक्रिया झाल्यावर, कार्यलयात दुसऱ्या दिवशी तिन्ही कार्यकर्ते परत बसतात, दोन्ही नोंदी पाहून चर्चा करतात, आणि तसे बदल करतो. 

टप्पा चौथा – पुस्तकात सर्व चर्चा करून संकलन केले जाते. त्याच्या मराठी, हिंदी आणि कोरकू भाषेतील पुस्तकाच्या रंगीत प्रिंट काढून किंवा दुकानातून पुस्तक विकत घेऊन, काही पुस्तके मिळत नाहीत, मिळाले तरी पाहिजे तेवढ्या प्रतींमध्ये मिळत नाही. हे पुस्तके मग शिकू आनंदे वर्गातील मुलांना, गावातील मुलांना उन्नती पुस्तक पेटी प्रकल्पांतर्गत वाचनासाठी, गोष्ट सांगण्यासाठी उपलब्ध करून दिले जाते.  

काम करीत असतांनाच्या येणाऱ्या अडचणी:

पुस्तक निवड करण्यात अडचण येते, कारण कोरकू भागातील घटक पुस्तकात असत नाहीत.

काही शब्दांचे अर्थ लवकर समजत नाही, सापडत नाही.

गावात लोकांना विचारून नोंद घेतांना बऱ्याच वेळेस दिवसा लोक उपलब्ध होतात, असे नाही. त्यामुळे रात्री उशिरा पर्यंत किंवा सकाळी एकदम लवकर त्यांच्या वेळा पाहून काम करावे लागते.

गावात शिकलेले लोक त्यात महिला यांचे प्रमाण फार थोड्या प्रमाणात आहे, त्यामुळे रुपांतर करायला मर्यादा येतात. 

तसेच कार्यकर्ते नियमित राहत नाही.

त्यांना भाषांतर, रुपांतर याचे प्रशिक्षण देऊन लगेचच समजत नाही, म्हणून काही दिवस त्यांची समज बनण्यात जातात.

कोरकू भाषा ही दर १० किलो. अंतरावर थोडी बदलते, त्यामुळे एकूण क्षेत्राचा विचार करून रुपांतर करावे लागते. 

कार्यालय हे गावात असल्याने बऱ्याच वेळेस लाईटची अडचण येते.

संगणक कमी असल्याने त्या ठिकाणी मर्यादा येतात.

कार्यकर्त्यांना तांत्रिक माहिती जास्त नसल्याने अडचणी येतात. 

स्तर एकचे एक पुस्तक रुपांतर करायला किमान एक पूर्ण दिवस लागतो. स्तर नुसार कालावधी वाढू शकतो. आणि मनुष्यबळ, तीन कार्यालयातील कार्यकर्ते, आणि गावातील किमान पाच लोक. 

भाषांतर, रुपांतर करणारे युवक युवती :

१. राजकन्या शांतीलाल गवते,  गाव: धोंडा आखर,  तहसील: तेल्हारा,  जि. अकोला, राज्य: महाराष्ट्र 

२.  माया श्रीराम मावस्कर,  गाव: भिली,  तहसील: तेल्हारा,  जि. अकोला,  राज्य:  महाराष्ट्र 

३.  ब्रिजलाल मोतीराम मावस्कर , गाव:  भिली,  तहसील: तेल्हारा, जि. अकोला,  राज्य: महाराष्ट्र 

४.  सुभाष चांदुजी केदार,  गाव: चंदनपुर, तहसील: तेल्हारा, जि. अकोला, राज्य: महाराष्ट्र   

Here's a little  glimpse of the stories Unnati ISEC has translated into Korku on StoryWeaver. Do take a look at all their stories here. 

Be the first to comment.

---

September 30th is celebrated around the world as International Translation Day. We're very fortunate that some of our wonderful translators and language reviewers shared their thoughts on translation and children's books with us on this occasion.

A techie turned movie buff, Girish N.R's interests vary from Theatre to Environment, Education to Tourism and writing. He is a passionate supporter of Creative Commons. His views in this article gives a gist on renowned Kannada authors like Shivaram Karanth and Poornachandra Tejaswi’s attempts of writing for children.

ತೇಜಸ್ವಿ ಮತ್ತು ಕಾರಂತರ ನೆಪದಲ್ಲಿ ...  

ಬರಹ: ಗಿರೀಶ್ ಎನ್.ಆರ್.

ಪೂರ್ಣಚಂದ್ರ ತೇಜಸ್ವಿ ಅವರು ತಮ್ಮ ಬಹಳಷ್ಟು ಪುಸ್ತಕದ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ,  ಲೋಹಿಯಾ ಅವರ ತತ್ತ್ವಚಿಂತನೆ, ಕುವೆಂಪು ಅವರ ಕಲಾ ಸೃಷ್ಟಿ ಮತ್ತು ಶಿವರಾಮ ಕಾರಂತರ  ಜೀವನ ದೃಷ್ಟಿ- ಇವುಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಉಲ್ಲೇಖಿಸುತ್ತಾರೆ.  ಇಲ್ಲಿ ತತ್ತ್ವಚಿಂತನೆ, ಕಲಾ ಸೃಷ್ಟಿ ಮತ್ತು ಜೀವನ ದೃಷ್ಟಿ  ಎಂಬ ಪದಗಳ ಆಯ್ಕೆಯೇ ಅದ್ಭುತವಾಗಿದೆ. ತೇಜಸ್ವಿ ಕೂಡ ಈ ಮೂರೂ  ಅಂಶಗಳಲ್ಲಿ ಉನ್ನತಿ ಹೊಂದಲು ಪರಿ ಶ್ರಮಿಸದವರೇ. ಪ್ರಾಯಶಃ ಇದರ ಫಲವಾಗಿಯೇ ಕಾರಂತರು ಮತ್ತು ತೇಜಸ್ವಿ,  ಮಕ್ಕಳ ಜ್ಞಾನದ ತೃಷೆಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಬಲ್ಲ ಆಸಕ್ತಿ ದಾಯಕ ವಿಷಯಗಳ ಹೊತ್ತ ಕನ್ನಡ ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ಹೊರತರುವ ಕಾರ್ಯದಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಂಡರು. ಶಿವರಾಮ ಕಾರಂತರ "ಬಾಲ ಪ್ರಪಂಚ" ಮತ್ತು ತೇಜಸ್ವಿ ಅವರ "ಮಿಲೆನಿಯಮ್  ಸರಣಿಯ" ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ನೆಪವಾಗಿ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು ನಾನಿಲ್ಲಿ ಒಂದೆರೆಡು ಅಭಿಪ್ರಾಯಗಳನ್ನು ವ್ಯಕ್ತ ಪಡಿಸುವ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡಿದ್ದೇನೆ .

ಶಿವರಾಮ ಕಾರಂತರ  "ಬಾಲ ಪ್ರಪಂಚ" ಮಕ್ಕಳ ವಿಶ್ವಕೋಶದಂತಹ (encyclopedia) ಬೃಹತ್ ಕೆಲಸವನ್ನು ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಕೈಗೆತ್ತಿಕೊಂಡ ಮೊದಲ ಪ್ರಯತ್ನ ಇರಬಹದು. (ಮತ್ತು ಕೊನೆ ಪ್ರಯತ್ನ ಕೂಡ ಇರಬಹುದು. ನಾನು ಇತಿಹಾಸಕಾರನಲ್ಲ).  ಇಂತಹ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಅವರಿಗಾದ  ಆರ್ಥಿಕ ಮುಂಗಟ್ಟಿನ ಕಥೆ ವ್ಯಥೆಗಳು ನಮ್ಮ ಊಹೆಯನ್ನೂ ಮೀರಿದವು. ಆದರೂ ಅವರನ್ನ ಈ ಕೆಲಸದಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಉತ್ತೇಜಿಸುತ್ತಿದ್ದುದೇನು?  ಮಕ್ಕಳ ಮನಸ್ಸಿನ ಹಸಿವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುವ ಮತ್ತು ಮನಸ್ಸನ್ನು ಅರಳಿಸುವ ಪುಸ್ತಕಗಳು ಕನ್ನಡದಲ್ಲೇ ಇರಬೇಕು ಎಂಬುದರ ಬಗ್ಗೆ ಅವರಿಗಿದ್ದ ಪ್ರೀತಿ . ದೇಶದ  ಉದ್ದಗಲವೂ ಪ್ರಯಾಣಿಸಿದ್ದ ಅವರು ಮತ್ತು ದೇಶದ ಬಹುಸಂಖ್ಯಾತ ಮಕ್ಕಳ ಶಿಕ್ಷಣದ ರೀತಿ ನೀತಿಗಳನ್ನ ಅರಿತಿದ್ದ ಅವರು ಮಾತೃಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ವಿಶ್ವಕೋಶದಂತಹ ಪುಸ್ತಕ ತರವುದರ ಅವಶ್ಯಕತೆ ತಿಳಿದಿದ್ದರು. ಕೇವಲ ಮಾತೃ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಬರೆಯುವುದಲ್ಲದೆ ಅದು ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಅನುಕೂಲವಾಗುವಂತೆ ಸರಳವಾಗಿ ಮತ್ತು ಸುಂದರವಾಗಿ ಇರುವಂತೆ ಕೂಡ ಅವರು ಜಾಗ್ರತೆವಹಿಸಿದ್ದಾರೆ. ವಿಶ್ವಕೋಶ ಎಂದಾದ ಮೇಲೆ ವಿಷಯಗಳಿಗೂ ಕೊರತೆಯಿಲ್ಲ . ಅಲ್ಲೂ ಕಾರಂತರು ತೋರಿರುವ ವೈವಿಧ್ಯತೆ ಮತ್ತು ಅಚ್ಚರಿಯ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ತಿಳಿಸಿ ಅವರನ್ನ ಉತ್ತೇಜಿಸ ಬೇಕು ಎಂಬ ಪ್ರಾಮಾಣಿಕತೆ  ಮತ್ತು ಪ್ರೀತಿ "ಬಾಲ ಪ್ರಪಂಚ"ದಲ್ಲಿ ಎದ್ದು ಕಾಣುತ್ತದೆ.

"ಬಾಲ ಪ್ರಪಂಚ" ವಿಶ್ವಕೋಶ ಎಂಬ ಹಣೆಪಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ಮಟ್ಟಿಗೆ ಮಾಹಿತಿಯ ಪುಸ್ತಕವಾಗಿ ನಿಲ್ಲುತ್ತದೆ. ಕನ್ನಡದ ಮಟ್ಟಿಗೆ  ಮೊದಲ ಪ್ರಯತ್ನವಾದ (ನಾನು ಇತಿಹಾಸಕಾರನಲ್ಲ) ಇದು ಪುಸ್ತಕದ ಹಿಂದಿನ ಉದ್ದೇಶವನ್ನು ಪೂರ್ಣಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ ಕೂಡ.

ತೇಜಸ್ವಿ ಅವರ "ಮಿಲನಿಯಮ್ ಸರಣಿ" ಒಂದು ಮಟ್ಟಿಗೆ "ಬಾಲ ಪ್ರಪಂಚ"ದ ವಿಸ್ತರಣೆ ಎನ್ನಬಹುದು ಕೂಡ. ತೇಜಸ್ವಿ ಅವರು ಇದ್ದಿದ್ದರೆ ನನ್ನ ಈ ಮಾತು ನಿಜ  ಎನ್ನುವಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಗೆ  "ಮಿಲನಿಯಮ್ ಸರಣಿ" ಬೃಹದಾಕಾರವಾಗಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತಿತ್ತೇನೋ? ಅದೇನೇ ಇರಲಿ, "ಮಿಲನಿಯಮ್ ಸರಣಿ" ಹೊರ ಬರಲು ಕೂಡ ತೇಜಸ್ವಿ ಮತ್ತು ಕಾರಂತರಲ್ಲಿ ಇದ್ದ  ತತ್ವಚಿಂತನೆ, ಕಲಾ ಸೃಷ್ಟಿ ಮತ್ತು ಜೀವನ ದೃಷ್ಟಿ ಸಾಮ್ಯತೆಯೇ ಕಾರಣ. ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಸಿಗುತ್ತಿರುವ ಜಡ ಶಿಕ್ಷಣದ ಕುರಿತು ತೇಜಸ್ವಿ ಅವರ ಅತೃಪ್ತಿ ಅವರ ಬರಹಗಳಲ್ಲಿ   ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿಯೇ ವ್ಯಕ್ತವಾಗಿದೆ. ಹಳ್ಳಿಯ ವಾತಾವರಣದಲ್ಲಿಯೇ ತಮ್ಮ ಬದುಕನ್ನು ರೂಪಿಸಿಕೊಂಡ ತೇಜಸ್ವಿ ಅವರು ಆಧುನಿಕತೆ , ಬದಲಾಗುತ್ತಿರುವ ಜ್ಞಾನವ್ಯವಸ್ಥೆ ಮತ್ತು ಶಿಕ್ಷಣದ ರೀತಿ ನೀತಿ, ಆಧುನಿಕ ಭಾರತದ ಆರ್ಥಿಕ  ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕ ವೈರುದ್ಧ್ಯ , ಇವ್ವೆಲವನ್ನ ಹತ್ತಿರದಿಂದ ವಿಶ್ಲೇಷಿಸಿದ್ದರು. ಈ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಿಂದಲೇ ಅವರು "ಮಿಲನಿಯಮ್ ಸರಣಿ" ಕೆಲಸದಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಂಡರು. "ಮಿಲನಿಯಮ್ ಸರಣಿ" "ಬಾಲ ಪ್ರಪಂಚ"ದ ವಿಸ್ತರಣೆ ಎಂದು ನಾನು ಹೇಳುವಾಗ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಹೇಳುವಲ್ಲಿ "ಮಿಲನಿಯಮ್ ಸರಣಿ"ಯಲ್ಲಾದ ಉತ್ತಮ ಬೆಳವಣಿಗೆ ಕೂಡ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿತ್ತು . ನನ್ನ ಪ್ರಕಾರ "ಮಿಲನಿಯಮ್ ಸರಣಿ" ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಹೇಳುವ ತಂತ್ರಗಾರಿಕೆ ಮತ್ತು ಭಾಷೆ ಎರಡರಲ್ಲೂ ಒಂದು ಹೆಜ್ಜೆ ಮುಂದೆ ಇಟ್ಟಿದೆ. ಈ ಉತ್ತಮ ಬೆಳವಣಿಗೆಗೆ ಕಾರಣವೇ ತೇಜಸ್ವಿ ಅವರಿಲ್ಲಿದ್ದ ತುಡಿತ ಮತ್ತು ಪ್ರೀತಿ.

ಈ ಎರಡೂ ಪುಸ್ತಕಗಳ ಪುಟಗಳನ್ನ ಮತ್ತೆ ತಿರುಗಿಸುವಂತೆ ಮಾಡಿದ್ದು ನನ್ನ ಇತ್ತೀಚಿನ ಅನುವಾದದ ಪ್ರಯತ್ನಗಳು. ನನ್ನ ಅನುವಾದದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ನನ್ನನ್ನು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಕಾಡಿದ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳ ಸಾಲೇ ಇಲ್ಲಿದೆ -- ನನ್ನ ಅನುವಾದ ಓದುವ ಮಕ್ಕಳ ಆಸಕ್ತಿಯನ್ನ ಕೆರಳಿಸುತ್ತದೆಯೇ? ಅದು ಅವರಿಗೆ ಮುದ ನೀಡುತ್ತದೆಯೇ? ನಾನು ಉಪಯೋಗಿಸುವ ಭಾಷೆ ಸರಳವೂ ಮತ್ತು ಸುಂದರವಾಗಿದೆಯೇ? ನಾನು ಹೇಳುತ್ತಿರುವ ವಿಷಯ ಅನುವಾದದಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಸೊಗಡನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದೆಯೆ ? ನಾನು ತಲುಪಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಿರುವ ವರ್ಗದ ವಸ್ತು ಸ್ಥಿತಿಯ ಅರಿವು ನನಗಿದೆಯೆ ? ನಾನು ಅನುವಾದ ಮಾಡಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಿರುವ ವಿಷಯ/ಕತೆ  ನನ್ನ ಭಾಷೆಯ ಅಥವಾ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಹತ್ತಿರವಾಗಬಲ್ಲದೆ ?

ಅನುವಾದಕರು ತಮ್ಮ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ವಿಷಯಕ್ಕೆ ಜೀವ ನೀಡುತ್ತಿರುತ್ತಾರೆ. ಅದು ಅನುವಾದ ಎನ್ನುವುದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಅದರ ಉದ್ದೇಶ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆ ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ . ನಾವು ಮಾಡುವ ಈ ಅನುವಾದಗಳು/ ಕತೆಗಳು/ವಿಷಯಗಳು ಮಕ್ಕಳ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಅರಳಿಸ ಬೇಕೆಂದಿದ್ದಲ್ಲಿ ಕಾರಂತರು ಮತ್ತು ತೇಜಸ್ವಿ ಅವರಿಗಿದ್ದ ಆ ಪ್ರೀತಿ ಮತ್ತು ಕಾಳಜಿಯನ್ನ ರೂಢಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಿದೆ.   ಮೇಲಿನ ಎಲ್ಲ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿಗೂ ಕೂಡಲೇ ಉತ್ತರ ಸಿಗದೇ ಹೋಗಬಹುದು. ಆದರೆ, ನಮ್ಮಲ್ಲಿನ ಆಶಯ ಮತ್ತು ಪ್ರೀತಿ ಹೇಗೋ ಹೊಸ ಮಾರ್ಗಗಳನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.

 

Be the first to comment.

---